Εκπληκτική κι ενδιαφέρουσα,η μορφή των διηγημάτων του Κάρβερ.Δεν έχουν συνηθισμένη ροή και τα περισσότερα δεν ολοκληρώνονται καταλήγοντας κάπου.Δεν υπάρχει αυτό που λέμε "στο τέλος,τι έγινε;".Οι ιστορίες του Κάρβερ μοιάζουν με φωτογραφικά στιγμιότυπα μικρής διάρκειας,τα οποία ο συγγραφέας περιγράφει με τη χαρακτηριστική του εμμονή στη λεπτομέρεια και την προσκόλληση του σε φαινομενικά ασήμαντες στιγμές.Κρίμα,που δε πρόλαβε να μας δώσει πολλά περισσότερα δείγματα γραφής.